Era Wilka – era duchowości i równowagi

To co teraz, to co będzie i było

Nadeszła Epoka Wilka… Lisica, panosząca się przez wieki ludzkiej egzystencji – odeszła, zabierając ze sobą czas obłudy, kłamstwa i wszelakich  oszustw. Wilk, strażnik rodziny, stada, prawości i odwagi wkroczył na miejsce rozgrywek świata. Ciekawe czasy nas czekają – tak wieszczą słowiańsko-aryjskie WEDY.

Zastanawiam się nad danymi nam narzędziami do mądrego i szczęśliwego życia na Ziemi, których użycie, dzięki obdarzeniu wysoką inteligencją nie powinno sprawiać ludziom większych problemów. A jednak, rozum i wolna wola nie są tak łatwe w opanowaniu zdrowomyślenia jakby się wydawało.

Wolną wolę uznaje się za najważniejsze narzędzie człowieka i będzie ono zwalczane przez wiele instytucji z zajadłością cechującą dominanta dbającego o własne interesy i korzyści. Nie ma nic trudniejszego bowiem do opanowania niż ludzie myślący, uznający siebie za część Absolutu, dzieci Natury, ciągle poszerzający własne spektrum świadomości i uznających miłość za jedyny autorytet  i najwyższy cel istnienia.

Ale to nie kontrola instytucjonalna nad ludzką wolną wolą mnie…

View original post 783 słowa więcej

Zmiany na przestrzeni – odczucie „wielkiego nic”

Jacek Czapiewski

Zmiany na przestrzeni – odczucie „wielkiego nic”

Wielu ludzi ostatnio alarmuje o dziwnych odczuciach jakie ich nachodzą. Cały szereg zjawisk ma no to wpływ. Najlepiej jednak zacząć od początku.

Mniej więcej na przełomie kwietnia i maja 2016 nastąpiło wejście w kolejny „etap przestrzeni”. W licznych tekstach odnajdziemy informacje, jakoby był by to efekt oddziaływania kosmicznych sił na naszą planetę, lub też ingerencja obcych cywilizacji. Nie zamierzam tutaj rozważać jaki wpływ owe siły mają – lecz nie są one przyczyną zaistniałego stanu (co najwyżej jednym z objawów).

Transformacja, jaka w tej chwili zachodzi na Ziemi jest zjawiskiem naturalnym. Poziom globalnej świadomości jest niewystarczający do tego, abyśmy jako świadome istoty zaingerowali w potencjały przestrzeni. Jednak etap, na jakim znajduje się ludzka świadomość nie jest na tyle niski, by miał ulec kasacji w wyniku zachodzących zmian. Zapewne po tym enigmatycznych kilku zdaniach zastanawiasz się, o co mi właściwie chodzi ?

Sęk w tym…

View original post 1 765 słów więcej

Noc Kupały – 20-22 czerwca. Słońcakres

Słowianie - Wiara Przyrodzona

Noc Kupały Noc Świetojańska Kwiat Paproci


20-22 czerwca: Noc Kupały (Słońcakres). Sobótka, Palinocka, Kupałnocka (w zależności od regionu). Pierwszy dzień lata. Święto obchodzone ku czci ognia, poświęcone Dadźbogowi. Zabawy w lasach i nad rzekami, skakanie przez ogień, puszczanie wianków na wodę, poszukiwanie kwiatu paproci. Łączenie się w pary, szczęśliwy czas poczynania dzieci. Święto Kupały, czyli Sobótki zostało później zawłaszczone przez chrześcijan jako noc świętego Jana… Powszechnie wierzono, że osoby czynnie uczestniczące w obrzędach i uroczystościach Kupalnej Nocy, przez cały rok będą żyły w dostatku i szczęściu.

W tradycji słowiańskiej było to święto wody i ognia, ale również święto miłości, płodności, Słońca i Księżyca. Zwyczaje i obrzędy kultywowane w Noc Kupalną miały na celu zapewnienie zdrowia i urodzaju. W trakcie tej najkrótszej nocy w roku palono ogniska wokół których tańczono przy wtórze muzyki. Stare gospodynie rzucały do ognia zioła (bylicę, szałwię i inne), by zapewnić płodność oraz urodzaj. Skakanie przez ogniska i tańce wokół nich miały oczyszczać, chronić przed…

View original post 4 słowa więcej